برای نیل به مقام رفیع بصیرت باید به بازسازی و اصلاح نفس خویش پرداخت.
مجاهده با هوای نفسانی و تهذیب روح از زنگارهای گناه ، و لطیف و شفاف
ساختن آیینه ی دل به نور توحید ، تنها صراط مستقیمی است که (( حجاب))
دیدگان دل را می گشاید و آدمی را در معرض الهامات غیبی و مقام کشف و
شهود قرار می دهد.
اما باید به موارد زیر توجه داشت :
توبه :
اولین گام برای تهذیب نفس و تحصیل بصیرت است . توبه از تقصیرات و گناهان،
بلکه از کوتاهی ها و جبران حق الله و حق الناس است.
ذکر خدا :
ذکر زبانی ، قلبی و عملی ، موجب بصیرت می گردد . امیرالمومنین (ع)
می فرمایند : (( هرکسی به یاد خدا باشد، بینایی و بصیرت یابد)).
همنشینی با علما :
همنشینی با علما موجب بصیرت و بینایی می گردد. حضرت علی (ع)
می فرمایند : (( با دانایان بنشین تا آگاهی یابی)).
خرد ورزی :
کسی که هر خبر یا مطلبی را می شنود، فوراٌ نمی پذیرد ، بلکه پیرامون آن
می اندیشد و آن را از صافی عقل و اندیشه اش می گذاراند ، بصیرت و بینایی
می یابد ، چنانکه آینده نگری و به کارگیری خرد در فرجام امور باعث بصیرت
و بینایی گردد.
زهد :
زهد و عدم دلبستگی به دنیا ، از اموری است که باعث بصیرت می گردد.
ارتباط با خدا :
ازدیاد معرفت به خدا، انس با قرآن و معانی و معارف آن ، توسل به ائمه (ع) و
مناجات با خدا در خلوت مخصوصاٌ نماز شب از اموری هستند که موجب بصیرت
و بینایی و برخورداری از الهامات غیبی می شوند.
