شب قدر است...... ....... یک ضیافت متفاوت ..... .....همه در این میهمانی خاص خدا دعوتند..... همه یه جورهایی می آیند تا سهم خود را بگیرند و خدای ناکرده بی بهره نمانند از این خوان نعمت که خدا گسترده .... با یک غسل هنگام غروب آفتاب خود را تطهیر می کنیم و با افطار در سفره ی الهی منتظر شروع میهمانی می شویم .... در این میهمانی همه با نهایت عجز و ناتوانی پیش حق حاضر می شویم.... آخ ای خدا با چه رویی پیشت بیاییم ؟...... آخر چه توشه ای ذخیره کرده ایم تا رو سفید باشیم نزدت؟ اما با کوله باری از حوائج آمده ایم و بازهم می دانیم که لطف بیکرانت شامل حالمان خواهد شد و با مصداق صدبار اگر توبه شکستی بازآ هرچند با روی سیه پیشت می آییم و به زبان دعا لب به صحبت باتو میگشاییم و نهایت عجز و بندگی خود را نزدت بیان می کنیم و ندای سُبحانَکَ یا لا اِلهَ اِلّا اَنتَ اَلغُوثَ اَلغُوثَ خَلِّصنا مِنَ النّارِ یا رَبَّ سر می دهیم .... چه عظمتی دارد این شب ... قرآنها را باز می کنیم و بر سر می نهیم و قسمت می دهیم به کسانیکه نزد تو آبرو دارند و آنقدر صدایت می زنیم و استغفار می کنیم نزدت تا وقت سحر می دانیم ادعونی استجب لکم و اَمَّن یُجیبُ المُضطَرَّ اِذا دعاهُ و یَکشِفُ السّوء را به بندگانت نشان می دهی، تا شاید به خودمان بیاییم که آفریدگاری با این وسعت لطف و مهربانی باز بندگانش را تنها نمی گذارد پروردگارا ما را حتی لحظه ای به خودمان وامگذار پروردگارا ما را وامگذار به که ومه اما این داستان تمام نشده و تازه شروع شده ست همراهان خدایا به ما لیاقت بندگی آنطور که شایسته ی توست عطا کن کمکمان کن تا مراقب خود باشیم
